Wegen met een hart

Citaat uit:
Carlos Castaneda, De lessen van Don Juan, p. 9 en 162.

 

-Voor mij is er alleen het reizen langs wegen met een hart, langs welke weg dan ook, als die maar een hart heeft. Daar reis ik, en de enige uitdaging die de moeite loont is die weg over zijn hele lengte te bereizen. En daar reis ik - kijkend, ademloos toekijkend.

Er zijn andere wegen. Maar hun valstrik bestaat erin je te doen geloven dat hun weg de enige is. Ik zeg dat het verloren moeite is je leven aan één weg te verkwisten, vooral indien die weg geen hart heeft.
-Maar hoe weet je wanneer een weg een hart heeft, Don Juan?
-Voordat je je erop begeeft stel je de vraag: heeft deze weg een hart? Indien het antwoord nee is, zul je dat weten, en dan moet je een andere weg kiezen.
-Maar hoe zal ik met zekerheid weten of een weg een hart heeft of niet?
-Dat weet iedereen. Het jammere is dat niemand de vraag stelt; en wanneer een mens uiteindelijk beseft dat hij een weg zonder hart heeft gekozen, is die weg in staat hem te doden. Op dat punt gekomen kunnen zeer weinig mensen halt houden om na te denken, en de weg verlaten.
-Hoe moet ik te werk gaan om de vraag op de juiste manier te stellen, Don Juan?
-Stel ze gewoon maar.
-Ik bedoel, bestaat er een juiste methode, opdat ik mezelf niet zou beliegen en geloven dat het antwoord ja is, wanneer het in werkelijkheid neen is?
-Waarom zou je liegen?
-Misschien omdat op dat ogenblik de weg aangenaam en genietbaar is.
-Dat is onzin. Een weg zonder hart is nooit genietbaar. Je moet hard werken alleen al om je erop te begeven. Een weg met een hart, van zijn kant, is gemakkelijk. Hij vereist geen inspanning om er van te houden.

Downlaod als Word-document