De hertaling die u hier vindt van het Jezus-gebed staat dichter bij het oorspronkelijk
door Jezus in het Aramees uitgesproken gebed dan het Onze Vader, zoals dat
overgeleverd is in de kerkelijke traditie.
God, als bron van alle zijn, is hier
dus niet in de hemel, zoals in het kerkelijk Onze Vader maar in het
hart van de mens, het kenmerk bij uitstek van de gnostische christendom uit de
eerste eeuwen. Dit Jezus-gebed benadrukt vooral de oorspronkelijke
eenheid tussen God en de mens, en het wil die eenheid bevestigen, of herstellen
waar die verstoord is geraakt.
Als we in ons hart geraakt worden door wat ons in het hier en nu
omringt, zowel de natuur, de kosmos als de medemens, dan is dat een intieme ontmoeting
met het alomtegenwoordige goddelijke.
De ontmoeting met het goddelijke in het hier en nu, is ook in overeenstemming met God als 'de Aanwezige' in het Oude Testament.
De openingszin in de Latijnse versie 'Onze vader die in de hemelen zijt' past niet in de toenmalige joodse voorstellingswereld, maar is later ontstaan onder invloed van de Griekse dualistische filosofie, die God transcendent, 'gans anders' gemaakt heeft, ver verheven boven de aardse werkelijkheid. Het is niet waarschijnlijk dat Jezus die opvatting kende, laat staan deelde.
U kunt dit gebed hier downloaden als Word-document
(Dit is een pagina van de website www.brammoerland.com)